Social Icons

twitterfacebookgoogle pluslinkedinrss feedemail

Τετάρτη, Ιανουαρίου 15, 2014

Candy Crush Saga : γλυκιά γυναικεία απόλαυση


Μια οθόνη γεμάτη καραμελίτσες και άλλες λιχουδιές, που πρέπει να τοποθετηθούν σε τριάδες, οι τριάδες να εκραγούν, και μετά να έρθουν άλλες καραμελίτσες για να γεμίσουν εκ νέου το κενό, που πάλι θα τοποθετηθούν σε τριάδες, που θα φύγουν και πάλι από την μέση, μέχρι να φτάσουμε στο στόχο που είναι να τελειώσει το επίπεδο, είναι το νέο γλυκό "κόλλημα" 46 εκατομμυρίων χρηστών του facebook μηνιαίως. 
Το παιχνίδι ανέβηκε στο facebook πρώτη φορά τον Απρίλιο του 2012, και τον Μάρτιο του 13 είχε περάσει σε χρήστες τo FarmVille. Τον Δεκέμβριο του 13 έγινε μια μεγάλη επέκταση στο παιχνίδι. Το παιχνίδι έχει γίνει το αγαπημένο παιχνίδι των όμορφων, γλυκών γυναικών,  ηλικίας 25 με 55 χρονών. 
Και δεν θέλω ερωτηματικά σχετικά με τα επίθετα όμορφη, γλυκιά, που χρησιμοποίησα πριν, διότι όλες οι γυναίκες είναι και όμορφες και γλυκιές και δικαιούνται να έχουν τις ιδιαίτερες κολλητικές απολαύσεις τους, όπως είναι το candy crush.

Το Candy Crush είναι ένα παιχνίδι ευέλικτο, με πολλά επίπεδα. Κάθε επίπεδα είναι  ένα μοναδικά σχεδιασμένο παζλ με ένα συγκεκριμένο στόχο, ξεχωριστό για κάθε επίπεδο. Τα επίπεδα ολοκληρώνονται σχετικά γρήγορα, κάτι που ταιριάζει στη "ρευστή" καθημερινότητα των γυναικών που μένουν στο σπίτι, οι οποίες σπανίως έχουν την ευκαιρία να αφοσιωθούν πολύ ώρα σε μια μόνο δουλειά. Όλο και κάποιος θα ζητήσει κάτι, όλο και κάποια έκτακτη ανάγκη θα βγει στη μέση που πρέπει να διευθετηθεί. 
Αυτά τα κλεμμένα τρίλεπτα λοιπόν μέσα στη μέρα, η γλυκιά λιχουδιά που απλώνεις το χέρι σου και παίρνεις από το βάζω στα κρυφά, αυτή η αθώα προσωπική σκανταλιά, είναι το ευχάριστο που έχεις να περιμένεις, αυτό που μπορεί να σε τονώσει όταν η ένταση και η ανία ταυτόχρονα κοντεύει να σε διαλύσει.
Προσωπικά το παιχνίδι άρχισα να το παίζω πριν δυο - τρεις μέρες, όταν είχα απανωτές προσκλήσεις από αγαπημένες φίλες. Μπήκα λοιπόν να δω τι είναι. Με μια κουβέντα είναι τύπου solitair ή solo, ή τρίλιζες, ή τάβλι στην καλύτερα περίπτωση. Παιχνίδια που έπαιζα από μικρή, με πιονάκια να πηδάνε άλλα πιονάκια, πούλια να πλακώνουν άλλα πούλια, να πρέπει να σχηματίσεις τριάδες, τετράδες, κτλ. Παιχνίδια που τα παίζεις μόνος ή με παρέα. Ή τα παίζεις μόνος και στα δύσκολα φωνάζεις και τους φίλους, όπως το Candy Crush.
Το παιχνίδι σου δίνει 5 ζωές για κάθε επίπεδο. Αν σου τελειώσουν οι ζωές και δεν έχεις περάσει το επίπεδο πρέπει ή να αγοράσεις άλλες ζωές με λεφτά, ή να ζητήσεις από τους φίλους σου να σου στείλουν ζωές ή να περιμένεις μισή ώρα για να πάρεις μια ζωή. Μα έτσι δεν συμβαίνει και στην πραγματικότητα; Για να προχωρήσεις πρέπει να έχεις ικανότητες. Αν τις εξαντλήσεις και θέλεις να προχωρήσεις σε ξελασπώνουν οι φίλοι. Ή τα χρήματα. Ή περιμένεις. Υπομονή. Μεγάλη εφεύρεση η υπομονή. Ο χρόνος δουλεύει για σένα και σου δίνει ζωές. Εν τω μεταξύ φτιάχνεις και ένα κέικ, και είσαι καλή μαμά στα μάτια των άλλων.
(3 αυγά, μισό μεγάλο ποτήρι ζάχαρη, 1 μήλο, 1 μπανάνα, μισό ποτήρι δημητριακά με μέλι και σοκολάτα, μισό ποτήρι γιαούρτι, μισό ποτήρι λάδι, 3 κουταλάκια του γλυκού σκόνη για ζεστή σοκολάτα cadbury,  αλεύρι όσο χρειάζεται. Κτυπάμε αυγά με ζάχαρη, κόβουμε κομματάκια το μήλο και την μπανάνα και τα ανακατεύουμε με τα αυγά και την ζάχαρη, και μετά όλα τα υλικά σιγά - σιγά. Βάζουμε και το αλεύρι, όσο χρειάζεται για να γίνει παχύρρευστο, το μείγμα στο ταψάκι και το ταψάκι στο φούρνο στους 160 - 170, για 40 λεπτά.)

Πίσω στο παιχνίδι. Στην αρχή μοιάζει να θέλει τύχη για να περάσεις τα επίπεδα. Δεν μπορείς να προβλέψεις τι θα γίνει μετά, και ενώ ξέρεις ότι πρέπει να κάνεις τριάδες, πέρα από αυτό δεν βλέπεις και πολλά. Εκεί που λες τέλειωσα το επίπεδο, εκεί ξεπετάγεται κάτι που δεν το είχες "μυριστεί".  Ένα κάστανο, ένα κεράσι, κάτι τι τέλος πάντων. Λες δεν θα το περάσω ποτέ. Αλλά και πάλι ξαφνικά κάνεις την σωστή κίνηση και νάτο! Candy Crush και το επίπεδο περάστηκε! Όπως και στην αληθινή ζωή. Εκεί που λες κόλλησα, τελμάτωσα, εκεί κάτι γίνεται που δεν σου είναι και πολύ σαφές και προχωράς.
Μόνο αφού ασχοληθείς αρκετά, αρχίζεις να καταλαβαίνεις τι γίνεται. Τότε κάθεσαι και σκέφτεσαι τις κινήσεις, προσπαθείς να παίξεις με στρατηγική, και το παιχνίδι αποκτά νέο ενδιαφέρον. Αν καθυστερήσεις να κάνεις κίνηση, το παιχνίδι μπορεί να σου προτείνει εκείνο τι να παίξεις. Μην το ακούσεις. Όπως και στην πραγματική ζωή έτσι και στο παιχνίδι: Απέφυγε τις υποδείξεις. Δεν είναι η καλύτερη κίνηση. Μπορείς να σκεφτείς πολύ καλύτερη. Εκτός αν πιέζει ο χρόνος, διότι σε κάποια επίπεδα έχει όριο χρόνου. Τότε αν δεν ξέρεις τι να παίξεις, κάνε αυτό που σου προτείνει το πρόγραμμα. Μπορεί να βγει σε καλό. Σε κάθε άλλη περίπτωση μην ακούσεις. 



Στο παιχνίδι μπορεί να χρησιμοποιήσεις και κάποιες βοήθειες. Τα boosters. Κάποια τα αγοράζεις, κάποια είναι δωρεάν. Εμένα με μπερδεύουν. (Εννοείται μιλάω για τα δωρεάν boosters, δεν έχω αγοράσει τίποτα με λεφτά στο παιχνίδι). Δεν ξέρω πως να τα χρησιμοποιήσω, και για να βρω τι να τα κάνω, χάνω χρόνο και κινήσεις. Κατά την άποψη μου δεν χρειάζεται να σπαταλάμε χρόνο για το πως θα χρησιμοποιήσουμε τις βοήθειες. Αν δεν είναι σαφές, άστο. Κάνε το μόνος σου. Καλύτερα θα διασκεδάσεις.

Εν τω μεταξύ υπάρχει βαθμολογία, και θέση ανάμεσα στους φίλους που παίζουν, κατά επίπεδο. Δηλαδή στο 10 επίπεδο ας πούμε, τι θέση έχεις σε σχέση με τους φίλους σου. Πόσες μονάδες μάζεψες. Ποτέ μα ποτέ μην το δεις ανταγωνιστικά το παιχνίδι. Αν κοιτάς να μαζέψεις πόντους, μπορεί να αρχίσεις να ξοδεύεις χρήματα για να αγοράζεις διάφορα, ή να αναζητείς σπασίματα και χακαρίσματα του παιχνιδιού. Και ξαφνικά η γλυκιά κρυφή αθώα αμαρτία γίνεται πάθος και μετά ενοχή. (Και δεν θέλουμε και πολύ οι γυναίκες για να γίνουμε ενοχικές. Ένα παραπονιάρικο μαμααα και νοιώθουμε κακές.)

Όπως στην αληθινή ζωή, έτσι και στα παιχνίδια, μετράει να χαίρεσαι αυτό που κάνεις και ποτέ να μην συγκρίνεσαι με τους άλλους. Ο καθένας έχει την θέση του και όλες οι θέσεις είναι εξίσου καλές, αν έχεις ευχαριστηθεί την διαδικασία που σε έφερε σε αυτήν την θέση.

Αυτά τα λίγα λοιπόν για το παιχνίδι. Μέχρι να ψηθεί η επόμενη λιχουδιά που θα κολλήσουμε στα μέλια της. Και την επόμενη γλυκιά απόλαυση, ελπίζω να την έχουμε δημιουργήσει εμείς (δηλαδή η κόρη μου και εγώ,  χιχιχι)

υγ. Η συνέχεια εδώ.